خدای من!
این که روبرویت به گناهانم اقرار میکنم و به زشتی اعمالم معترفم، برایم سودی دارد؟!
یا اینکه من در این حالم هم، مستوجب غضب تو هستم؟!
نکند من با خوش خیالی تو را می خوانم، در حالی که عذابی شدید به واسطه ی گناهانم به دنبال من است ...
نه ...
باور نمی کنم ....
نمی توانم از تو ناامید باشم
چطور ممکن است تو بندگانت را به بازگشتن از بدی فرابخوانی، اما در را به روی آنها ببندی ... ؟!
پ.ن: المستخف بحُرمه ربّه: بنده ای که حریم، حرمت پروردگارش را سبک شمرده
* مضمون چند خطی از مناجات دوازدهم صحیفه سجادیه
لا تستوی الحسنه و لا السیئه
ادفع بالتی هی احسن
فاذا الذی بینک و بینه عداوه
و بینه عداوه کانه ولی حمیم
سلام
خول می نویسی
می خونمت.
بروز شدم.
بهم سر بزن.
ممنون