اندر مصائب وبلاگ و مینی مال

بی مقدمه باید بگویم که اینجا دفترچه ی خاطرات من (ما ) نیست!

هرگز مثل وبلاگ های روزنوشت  به اتفاقات روزانه نپرداخته است*، نه وقتی که شخصی اداره می شد و نه این چندماهی که گروهی شده است...

به قول سامی دخت عزیز پشت دل نوشت ها، عاشقانه نوشت ها ، غم و غصه نوشت ها، آدم نوشت ها و .... نروید!

من به شخصه کم پیش آمده که پست هایم حدیث نفس باشد...!

یا مطلبی را بخواهم غیر مستقیم و از طریق وبلاگ به کسی بگویم یا حتی کنایه ای ... !! 

فکرهای من و شما و همه ی دوستانی که ما را می خوانند، می شناسندمان یا نمی شناسند، ارزشمندتر از این است که دنبال رابطه ی بین نوشته ها و اتفاقات شخصی زندگی ما شود. 

شاید این پست می بایست اولین پست وبلاگ می بود یا توضیحی کنار وبلاگ یا ...! که البته همه را خلاصه کرده بودم در  " این وبلاگ مخاطب خاص ندارد " ...
در پایان هم به رسم نوشته های عهد عتیق باید بگویم که از داشتن خواننده های مثل شما بی نهایت خوشحالیم ... 

پ. ن ) البته که وبلاگ های روز نوشت گاها بسیار خواندنی و مفیدند !