خدایا.. آنگاه که گناه میکردم نه منکر خداییت بودم ,نه امر تو را خوار می داشتم و نه تهدیدهایت را بی ارزش می پنداشتم.. ولی گناهی بود که پیش آمد ونفسم مرا فریفت و هوس بر من چیره شد و نگون بختیم به من کمک کرد و ستاریت تو مغرورم کرد..پس ..تا آنجا که میتوانستم در نافرمانی و مخالفت تو کوشیدم...ولی حالا..
فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی
خود را از لذت خواندنش در سحر محروم نکنیم.
هر سحر دو صفحه با تامل!
چه جالب و به دل نشستنی..
چه قدر قشنگ بود!!
این بند دعا به دل منم نشست
این ابو حمزه واقعا خیلی قشنگه....
عاشق این قسمتیم که نوشتی.
موقعه خوندش واسه ما هم دعا کن!
محتاجم.شما هم همین طور
من گناه کار نیز از این خیلی خوشم اومد!
هممون گناهکاریم.اصلا این دعا برای گناهکارهاست تا بازگردند تا بشن محبوب خدا...والله یحب التوابین...
اوه یس×!
(فقط در عجبیم چرا این دین فقط گناهکار می پروره!)
آدم همه عمرش نباید جلو آینه بایسته!
خدا خیرت بده . خیلی آموزنده بود . ممنون :)