در یک نبرد نابرابر
دلم را کشتم ...
خونش را به پیشانی زندگی ات مالیده ام
تا یادت باشد
که قربانی خوشبختی ات
این دل بود ....
بس که دیوار دلم کوتاه است...هر که از کوچه تنهایی ما میگذرد...به هوای هوسی هم که شده...سرکی می کشد ومی گذرد...
سلام دوست عزیز وبلاگ جالبی داری اگه دوست داشتی به ماهم سری بزن اگه شد رو تبلیغاتش کلیک کن منتظر ورود میمانم بای
بس که دیوار دلم کوتاه است...هر که از کوچه تنهایی ما میگذرد...به هوای هوسی هم که شده...سرکی می کشد ومی گذرد...
سلام دوست عزیز وبلاگ جالبی داری اگه دوست داشتی به ماهم سری بزن اگه شد رو تبلیغاتش کلیک کن منتظر ورود میمانم بای