از عشق سخن باید گفت ، همیشه از عشق سخن باید گفت .
" عشق " در لحظه پدید می آید ، دوست داشتن در امتداد زمان .
این اساسی ترین تفاوت میان عشق و دوست داشتن است .
عشق معیارها را درهم می ریزد ، دوست داشتن بر پایه معیارها بنا می شود .
عشق ناگهان و ناخواسته شعله می کشد، دوست داشتن، از شناختن و خواستن سرچشمه می گیرد.
عشق، قانون نمی شناسد، دوست داشتن اوج احترام به مجموعه یی از قوانین عاطفی است .
عشق
فوران می کند ـ چون آتشفشان و شرّه می کند ـ چون آبشاری عظیم ، دوست داشتن
جاری می شود ـ چون رودخانه یی بر بستری با شیب نرم، عشق ویران کردن
خویشتن است و دوست داشتن ساختنی عظیم ...
ستایش...محشر گفتی...
مقایسه زیباییه. عالیه!
بعضی دوست داشتن های آرام امروز، شاید عشق مهارنشدنی دیروز باشند، شاید!
خوب بود ...
من دوستش داشتم و اون عاشقم بود... با اینکه هیچ وقت نگفت عاشقتم. میگفت دوستت دارم.... منم خوشحال بودم... احساس من فوران نکرد... واسه همین نتونست دوست داشتن من رو باور کنه و ... رفت...
و بعد اقرار کرد یه روز عشقش بودم...