آدمی که یکبار خطا کرده باشد و پاش لغزیده باشد و بعد هم پشیمان شده باشد، مطمئنتر است از آدمی که تابهحال پاش نلغزیده... این حرف سنگین است... خودم هم میدانم. خطا نکرده، تازه وقتی خطا کرد و از کارتن آکبند درآمد، فلزش معلوم میشود، اما فلز خطاکرده رو است، روشن است... مثل این کف دست، کج و معوج خطش پیداست. از آدم بیخطا میترسم، اما پای آدم تکخطا میایستم...
قیدار/ رضا امیرخانی
منم موافقم . البته نکته اش در فقط یک بار خطا کردن است نه بیشتر .